Freedom Writers နှင့် အတွေးတချို့

တစ်နေ့ညက အလုပ်တွေမလုပ်ခင် ၀ယ်လာတဲ့ VGA Adapter ကို Mac Book နှင့် Monitor ကိုချိတ်...၊ Download ချထားတဲ့ ဇာတ်ကားတစ်ကားကိုဖွင့်...၊ အဆင်ပြေလား မပြေဘူးလား စမ်းကြည့်ဦးမယ်ဆိုပြီး စမ်းကြည့်လိုက်တာ ဇာတ်ကားထဲကိုစိတ်က မျှောသွားပြီးအတွေးအချို့ ခေါင်းထဲဝင်လာတယ်။ ဇာတ်ကားနာမည်က Freedom Writers အဲ့ဒီ ဇာတ်ကားက 2007 မှာထွက်ခဲ့တဲ့ ဇာတ်ကား၊ ဒါပေမယ့် ဒီကားကို အခုမှ ကျွန်တော်ကြည့်ဖူးတယ်၊ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ဇာတ်လမ်းက လတ်ဆတ်နေတုန်းပဲ ဇာတ်ကားကို အစလေးကြည့်ပြီးတော့ ကိုယ်လုပ်မယ့်အလုပ်တွေကို မေ့သွားလောက်အောင် ဇာတ်လမ်းထဲမှာ လူက မျှောသွားတယ်။ သရုပ်ဆောင်တွေ အရမ်းကောင်းတဲ့ ဇာတ်အိမ်ကောင်းတစ်ခုဖြစ်ပြီး တကယ့်အဖြစ်အပျက် တစ်ခုကို အခြေခံရိုက်ထားတာ။ ဇာတ်လမ်းရဲ့ အဓိကကျောရိုးက Woodrow Wilson အထက်တန်းကျောင်း တစ်ကျောင်းက ဆိုးသွမ်းကျောင်းသားတွေနှင့် ဆရာမတစ်ယောက် အကြောင်းဖြစ်ပြီး၊ 1992 နောက်ပိုင်း ကိုအခြေခံပြီး ရိုက်ထားတာ၊ အမေရိကန်မှာဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ အကြမ်းဖက်မှုတွေ၊ ဂိုဏ်းတွေ အကြားမှာ ကြီးပျင်းခဲ့တဲ့ လူငယ်တွေတက်တဲ့ အထက်တန်းကျောင်းမှာ ဆရာမအသစ်တစ်ယောက်အဖြစ် တက်ကြွစွာရောက်လာတဲ့ Erin Gruwell ရဲ့ အကြောင်းဖြစ်တယ်။ အဲ့ဇာတ်ကားကို ကြည့်ရင်း ကျွန်တော်တို့ဆီမှာလည်း အဲ့လိုမျိုး ဆရာမ ရှိတော့ရှိမယ် ရှားလိမ့်မယ်လို့ တွေးမိတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော်တို့ဆီမှာ ဆရာတွေ အရမ်းပေါများတဲ့ "တလွဲ ဆံပင်ကောင်း" နိုင်ငံကြီးပါလားလို့ စိတ်ထဲတွေးပြီး ပြုံးမိတယ်။ စဉ်းစားကြည့်လေ...ဆိုက်ကားဆရာ၊ ကားဆရာ၊ လက်သမားဆရာ စသည်ဖြင့် တခြား ဆရာ..ဆရာ...ဆရာတွေ အများကြီးရှိတယ်။ ဒါဆိုရင် ဆိုလိုတာက အတတ်ပညာတစ်ခုကို တဖက်ကမ်းခတ်တတ်လို့ "ဆရာ" ဆိုတဲ့စကားကို သုံးနှုံးတာလား...။ ဒါဆိုရင် "ဆရာ့ဝတ်" ဆိုတာက ဘယ်သူတွေနဲ့ သက်ဆိုင်လည်း...ပေါ့ အဲ့လိုတွေ တွေးမိတယ်။ အတတ်ပညာတစ်ခုခုကို သင်ပေးတဲ့သူကိုပဲ ဆရာခေါ်တာလား...။ ကျွန်တော့်အမြင်ကတော့ "ဆရာ့ဝတ်" အပြည့်အဝနှင့် စေတနာပါပါ လုပ်ပေးနိုင်တဲ့သူကိုသာလျှင့် ဆရာအဖြစ် သတ်မှတ်သင့်တယ်လို့ ယူဆတယ်။ Freedom Writers ထဲက Erin Gruwell ဟာ "ဆရာ့ဝတ်" နှင့်ပြည့်စုံပြီး စေတနာတကယ်ပါတဲ့ တကယ့်ဆရာမတစ်ယောက်ပဲ။ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လည်း ၁၉၉၉ လောက်ကစပြီး ကွန်ပျူတာလောကထဲ မတောက်တခေါက်ပညာလေးနှင့် ၀င်လာပြီး နာမည်ကြီး သင်တန်းကျောင်း တစ်ခုမှာ ၂၀၀၅ လောက်ထိ နည်းပညာနှင့်ပတ်သတ်တာတွေ သင်ပေးခဲ့ဖူးတယ်၊ အသင်ခံရတဲ့လူတွေက ပညာသင်ပေးတော့ ဆရာလို့ခေါ်တာပေါ့။ သူတို့က ဆရာလို့ ခေါ်ပေမယ့် ကျွန်တော့်စိတ်ထဲ အခုအချိန်ထိ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ဆရာတစ်ယောက်အဖြစ် မမှတ်ယူခဲ့ဘူး။ ဘာလို့လည်းဆိုတော့ ကျွန်တော်က ကိုယ်လေ့လာထားသမျှကို မချွင်းမချန် နားလည်၊ သဘောပေါက်အောင် စေတနာနှင့် မျှဝေတယ်၊ ပြောပြတယ် လို့ပဲကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာ မှတ်ယူထားလို့ ဖြစ်တယ်။ ကျွန်တော်ကလည်း ဒါပဲ တတ်နိုင်လို့ဖြစ်တယ်။ ကျန်တာတွေကတော့ မလုပ်သင့်၊ မလုပ်ထိုက်တာတွေကို ညီအစ်ကို၊ မောင်နှမတွေလို ပြောပြ၊ အကြံပေးတာတွေတော့ ရှိတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် လူဆိုတာ ဘယ်သူက ဘယ်လောက်ကောင်းတဲ့ အကြံပေးပေး၊ ကိုယ်လုပ်ချင်တာကိုမှ လုပ်ရတာကိုပဲ ကျေနပ်တဲ့လူတွေချည်းဆိုတော့။ ခဏတိုင်း၊ ဇွတ်တွန်းပို့၊ လမ်းညွှန် အဲ့လိုတွေတော့ မလုပ်နိုင်ခဲ့ဘူး။ ပြီးတော့ အခုခေတ်ကလည်း "ဆရာ့ဝတ်" အပြည့်အစုံနှင့် စေတနာပါပါသင်ပေးမှ ဆရာခေါ်မယ် ဆိုရင်လည်း ခေါ်ခွင့်ရမယ့်လူ အရမ်းရှားတဲ့ ခေတ်ဖြစ်နေတယ်။  ဒါပေမယ့် America က နာမည်ကြီး စာရေးဆရာတစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ William Arthur Ward ရဲ့ “The mediocre teacher tells. The good teacher explains. The superior teacher demonstrates. The great teacher inspires.” ဆိုတဲ့စကားကတော့ အခုအချိန်အထိ ဆရာတွေအတွက်ကော၊ တပည့်တွေအတွက်ကော အရမ်းကို မှတ်သားစရာ အရမ်းကောင်းလှတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော်တို့ဆီမှာ ပိုဆိုးတာက "ဆရာ့ဝတ်" မရှိပဲ မြှောက်ပင့်ချင်လို့ "ဆရာ" အခေါ်ခံရတဲ့ ဆရာတွေများလာတယ်။ နောက်ထပ်ပိုဆိုးတာက နည်းနည်းလေးတတ်တာနဲ့ "ဆရာ" အခေါ်ခံရလို့ မြှောက်သွားတဲ့ ဆရာတွေများလာတာရယ်၊ အဲ့ဒီထက် အဆိုးဆုံးကတော့ ကိုယ့်ဆန်ကိုစားပြီး၊ ကိုယ့်ပတ်ဝန်းကျင်၊ ကိုယ့်နိုင်ငံတိုးတက်ရာ တိုးတက်ကြောင်းကို တကယ်လုပ်နေတဲ့ လူတွေ၊ ဆရာတွေကို အပြုသဘောဝေဖန်၊ အကြံပေးတာထက် နည်းနည်းသိပြီး ဆရာ့ "ဆရာကြီး" သွားလုပ်တဲ့(လုပ်ချင်တဲ့) လူတွေများလာတာတွေပဲ ဖြစ်ပါတော့တယ်။

ဆရာ့ဝတ် 
အတတ်လည်းသင်
ပဲ့ပြင်ဆုံးမ
သိပ္ပမချန်
ဘေးရန်ဆီးကာ
သင့်ရာအပ်ပို့
ဆရာတို့
ကျင့်ဖို့ ၀တ်ငါးဖြာ။


မှတ်ချက်။ ။Oct 4, 2015 တုန်းကရေးထားပြီး facebook မှာလည်းတင်ထားဖူးတဲ့ အကြောင်းအရာကို မှတ်တမ်းတစ်ခု အနေနှင့် ဘလော့ခ်မှာ သိမ်းထားချင်တဲ့အတွက် ပြန်တင်ရခြင်း ဖြစ်ပါသည်။